(Ερεβάν της Αρμενίας, 29 Ιουνίου έως 2 Ιουλίου 2010)
Αγιώτατε Καθολικέ-Πατριάρχα,
Σεβασμιώτατε,
Εξοχώτατε Πρόεδρε της Εθνοσυνελεύσεως της Δημοκρατίας της Αρμενίας,
Εκπρόσωποι κάθε αρχής και εξουσίας,
Φίλε Πρόεδρε της Συνελεύσεώς μας,
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Εκλεκτοί προσκεκλημένοι,
Ως Γενικός Γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (Δ.Σ.Ο.), αισθάνομαι διπλή τιμή και χαρά που βρίσκομαι στην Αρμενία και μετέχω στην διεξαγωγή των εργασιών της Γενικής Συνελεύσεώς μας:
Πρώτον, γιατί η Αρμενία είναι από τα πρώτα έθνη, που ασπάσθηκαν τον
Χριστιανισμό και διετήρησαν άσβεστη την φλόγα του επί αιώνες και
Δεύτερον, γιατί, ως Έλληνας, τρέφω αδελφικά αισθήματα, έναντι των Αρμενίων, αφού και οι δυο λαοί έχουν μακρά ιστορική πορεία, ανέπτυξαν εξαιρετικό πολιτισμό και έχουν να επικαλεσθούν ηρωικούς αγώνες, μακρούς και αιματηρούς, για την ελευθερία και την αυτοδιάθεση.
Αλλά και η προσωπική μου σχέση με την Αρμενία και τους Αρμένιους είναι τόσο μακρά, παλαιά, ισχυρή, εγκάρδια, και ειλικρινής, ώστε η πολυπληθής αρμενική κοινότητα της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, με θεωρεί δικό της και με αποκαλεί «Νεραντζιάν».
Ζούμε σε μια εποχή, πολύχορδη και πολύτονη, κυριολεκτικά, υδραργυρική.
Η κρίση, δεινή και πολυεπίπεδη, ακουμπά όλο και περισσότερους ανθρώπους, παρασύρει στο περασμά της επιτεύγματα, αρχές, αξίες και πρότυπα, καταρρύπτει όλα τα φράγματα, που αναγέρθηκαν και απειλεί να μετατρέψει τον εύφορο αγρό της ανθρωπότητας σε μια απέραντη, τρικυμισμένη θάλασσα.
Μπροστά στην κατάσταση αυτή, δεν αρκεί, βέβαια, να διερωτηθούμε, με απόγνωση, όπως ο Προφήτης Ιερεμίας «πώς εάλω και εθηρεύθη το καύχημα πάσης της Γής;»
Πρέπει να αντισταθούμε. Να εκπτύξουμε το ανάστημά μας. Να επιστρατεύσουμε όση δύναμη μάς απομένει, όποιο κουράγιο απαιτούν οι συνθήκες. Να αγωνιστούμε.
Πρέπει, ανάμεσα στις πλάνες, που οριοθετούν η Αντικοινωνία, η Αντιοικονομία, ο Αντιπολιτισμός, να αναζητήσουμε, αλλά και να βρούμε τον απλανή αστέρα, που θα μας φωτίσει, θα μας θερμάνει, θα μας καθοδηγήσει.
Άλλοι λαοί αναζητούν τον αστέρα αυτό στις κοινές φυλετικές ρίζες (Σλάβοι, Αγγλοσάξονες κλπ.). Άλλοι, στο κοινό πολιτισμό και άλλοι στην κοινή γεωγραφική θέση (Βαλκάνια, Σκανδιναβία).
Εμείς, δηλαδή η Συνέλευσή μας, αναζητά το αντέρεισμα, το φράγμα ενάντια σ’αυτή την πλημμυρίδα, στην κοινή Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη.
Δεν διαθέτουμε μαγικές λύσεις. Διατηρούμε, όμως ενεργές αντιστάσεις.
Δεν έχουμε αυταπάτες. Το σκάφος γνωρίζουμε καλά, ότι υπάρχει άμεσος κίνδυνος να βυθιστεί αύτανδρο. Δεν είμαστε όμως διατεθειμένοι να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια.
Θα παλέψουμε. Θα αγωνιστούμε. Θα ματώσουμε. Αλλά τουλάχιστον θα εξαντλήσουμε κάθε ελπίδα.
Καλούμε όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς βουλευτές να στρατευθούν ενεργά σ’αυτό τον αγώνα.
Καλούμε όλα τα κράτη να συντρέξουν σ’αυτή την σωστική επέμβαση, που σημαίνει προσπάθεια, προς κοινή σωτηρία.
Υπενθυμίζουμε τέλος έναν συγκλονιστικό συμβολισμό:
Όπως, κατά την παράδοση, στην κορφή του Αραράτ (του επιβλητικού αυτού όρους, που σας ορίζει, σας σκέπει και σας χαρακτηρίζει) κατέληξε η κιβωτός του Νώε, με ό,τι ζωντανό είχε διατηρηθεί από εκείνη την καταστροφή, έτσι και σήμερα, από τον ίδιο αυτό ιστορικό και καθαγιασμένο χώρο, πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες, για μια νέα σωτηρία, με κιβωτό την ανακαινισμένη πίστη και την ενδυναμωμένη αλήθεια, με Νώε όλου εμάς.
Με αυτές τις σκέψεις και την ελπίδα, ότι, πρώτα ο Θεός, θα πετύχουμε, σας χαιρετίζω, ευχαριστώντας το αρμενικό κράτος, για την ευγενή φιλοξενία που μας παρέχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου